โรคเบาหวานเป็นความผิดปกติของร่างกายที่เกิดจากเบต้าเซลล์ของตับอ่อนผลิต อินซูลินไม่เพียงพอ หรือตัวรับอินซูลินที่ผิวเซลล์เกิดภาวะดือ้ต่ออินซูลิน
อินซูลินเป็นสารที่ช่วยในการนำน้ำตาลเข้าสู่เซลล์เพื่อสร้างเป็นพลังงาน ดังนั้นในผุ้ที่เป็นเบาหวาน จึงมีระดับน้ำตาลในเลือดสูงกว่าปกติ และอินซูลินไม่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพตามปกติ นอกจากนี้ถ้าระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้นมากเป็นเวลานาน ๆ จะส่งผลให้เกิดการทำลายหลอดเลือด และระบบประสาทส่วนปลาย และถ้าไม่ได้รับการรักษาอาจนำไปสู่อาการแทรกซ้อนอื่น ๆ ตามมา เช่นโรคหลอดเลือดหัวใจ โรคหลอดเลือดสมอง ภาวะแทรกซ้อนทางสายตา ภาวะแทรกซ้อนทางใตหรือแผลเรื้อรังจากเบาหวาน เป็นต้น
ในผู้ป่วยเบาหวาน เม็ดเลือดขาวหลังสาร TNF-, INF-y และ IL-17 มากไปจนเกินความสมดุล โดย
TNF- และ INF-y จะเข้าไปทำลายเบต้าเซลล์ในตับอ่อน จนทำให้สร้างอินซูลินได้น้อยลง (เบาหวานชนิดที่ 1 ) และสารทั้งสองนี้ยังทำให้เกิดสภาวะดือ้ต่ออินซูลินของเซลล์ (เบาหวานชนิดที่ 2) ส่วน
IL-17 จะทำให้สภาวะการแพ้ภูมิตัวเองรุนแรงขึ้นจึงทำให้เบาหวาน ซึ่งเป็นอาการหนึ่งของการแพ้ภูมิตัวเองรุนแรงขึ้นด้วย